قضاوت تو سخت ترین کار دنیاست

تو آدم بدی نبودی، نه نه نه 

اگه بشینم و ساعت ها با فوش و کنایه ازت بد بگم فقط خودم رو کوچیک کردم.

میدونم که تو قصه بقیه آدمای زندگیت اینجوری نیستی ، شاید حتی یه سری از نقش های زندگی رو هیچکس نتونه اندازه تو خوب به جا بیاره.

توی قصه من اما... خب راستش نمیدونم 

شاید تو قصه من آدم بدی بودی؟ میدونم که این قضاوت سنگینیه ولی حداقل مطمئنم که آدم خوبه نبودی.

شاید هم ناخواسته شکوندی؟ مثلا از سر ندونستن یا خام بودن؟

نمیدونم، وقتی میرسم به این نقطه که دقیقا چی بودی و چیکار کردی حاصل جمع تمام تناقضات منو هول میده تو سیاهی سردرگمی

نمیتونم بفهمم دقیقا چی بودی و چیکار میکردی ولی میدونم دوست داشتن اینجوری نیست، حداقل اینو مطمئنم و حالا وقت گذشتن و رفتنه =)